انگیزه امام حسین(ع) از قیام عاشورا به روایت خطیب اهل تسنن + فیلم

به گزارش ایکنا، همزمان با ایام سوگواری سالروز شهادت سید و سالار شهیدان، اباعبدالله الحسین(ع) و یاران وفادارش مجموعه بیانات ویدئویی از شخصیت‌های برجسته و اثرگذار جهان از مذاهب مختلف با عنوان «حدیث شیدایی» پیرامون حماسه عظیم کربلا و آثار آن در بیداری امت‌ها به مدت سه دقیقه ارائه می‌شود.

در قست دوم، شیخ زین‌العابدین بن عبد الرحمن جفری، خطیب و مبلغ مشهور عربستانی مقیم مصر به بیان انگیزه امام حسین(ع) در قیام علیه حکومت ظالم وقت پرداخته و می‌گوید: کسی که پای حق بایستد، پیروز میدان است حتی اگر دیگران معنای پیروزی او را درک نکنند. برای همین می‌توانیم روز عاشورا را روز پیروزی حسین بن علی(ع) بخوانیم چراکه با علم به اینکه پا به قتلگاه می‌گذارد و به شهادت می‌رسد وارد میدان شد و این یعنی ثبات قدم.

ویدئو و صوت بسیاری از سخنرانی‌های شیخ جفری در شبکه‌های مجازی منتشر شده و موجود است. جفری در بسیاری در سخنان خود درباره خطر و انحراف آیین وهابیت سخن گفته است. جفری از جمله سخنرانان و برگزار کنندگان مجالس جشن میلاد پیامبر اسلام است و همواره بر جواز و مشروعیت این عمل و رفتارهای دیگر همانند توسل به پیامبر اسلام و دیگر صالحان تأکید دارد.

مشروح سخنان حبيب علی جفری از این قرار است:

کسی که نفسش بر او چیره و پایداری‌اش متزلزل شود شکست خورده است اما کسی که با کمک خداوند متعال بر نفس خود غلبه کرده و پای حق بایستد، پیروز میدان است حتی اگر مردم معنای پیروزی او را درک نکنند.

 برای همین می‌توانیم روز عاشورا را روز دو پیروزی بخوانیم. اول پیروزی موسی کلیم الله بود که خداوند متعال او را بر دشمنانش غالب کرد و پیروزی دوم هم در همین عاشورا از آن ابی عبدالله امام حسین(ع) بن علی بن ابی طالب بود. اینجا این سؤال پیش می‌آید که پیروزی حسین(ع) چه بود. او که به شهادت رسید و بیش از بیست نفر از اهل بیتش همراه او شهید شدند و بیش از 70 نفر از یارانش هم به شهادت رسیدند.

پیروزی در اینجا چه معنایی دارد؟ اگر بپذیریم که پیروزی به معنی ثابت‌قدمی است و ثمراتی که ناشی از آن حاصل می‌شود، مظاهر و جلوه‌های پیروزی است درمی‌یابیم که امام حسین در روز عاشورا پیروز شده است؛  این معنا از ثبات چیزی است که موضع امام حسین بر آن استوار بود؛ وقتی  برای حج به مکه رفت و بیش از 17 هزار نامه در بیعت و پیمان بستن با او برای خلافت، فرستادند. او با خود اندیشید که بر او واجب و بر عهده اوست که به مردم پاسخ دهد. او برای رضایت خدا خروج کرد در حالی که به دنبال قدرت نبود و اگر از برخی مدعیان اهل تسنن چیزهایی می‌شنویم که حقیقتا اهل سنت از آن‌ها مبرا است و نمی‌توانیم بر زبان بیاوریم که درباره علت خروج امام حسین اشتباه می‌کنند باید به آنها گفت تو درباره حسین(ع) صحبت می‌کنی که چرا خروج کرد یا نکرد؟ تو درباره حسین صحبت می‌کنی که پیامبر(ص) درباره او فرمود «حسین پاره تن من است و من از حسین. هرکس که  حسین(ع) را دوست بدارد، خدا او را دوست دارد و حسن و حسین سرور جوانان بهشتی هستند» چنانکه در حدیث صحیح آمده است.

 آیا این احادیث می‌خواهد به این اشاره کند که حسین به دنبال قدرت بود؟ به خدا پناه می‌برم از این سخن. کسی که این سخن را می‌گوید قطعاً از اهل سنت نیست. اهل سنت اهل محبت به رسول الله و اهل البیت و اصحاب پیامبر هستند. اهل معرفت نسبت به فضایل اهل فضل هستند.

مولای ما حسین(ع) خروج کرد و قبل از خروج او یک بار ابن عباس نزد او آمد و گفت: ای فرزند دختر رسول الله این قوم به تو خیانت کردند به پدر و برادرت هم خیانت کردند. امروز هم آنها را خائن می‌بینم. گفت ای ابن عباس می‌دانم که به سوی قتلگاه می‌روم؛ یعنی می‌داند به شهادت خواهد رسید؛ این معنی ثبات است که امشب درباره آن صحبت می‌کنیم.

دشمنان گرد تو را گرفته‌اند و می‌دانی که به سوی قتلگاه خود می‌روی. گفت می‌دانم که این قوم من را رها نخواهند کرد و من کراهت دارم که به اهل حرم هتک حرمت شود. او می‌گوید که دشمنان که عهد خدا و رسولش را به دنیای خود فروختند مرا رها نخواهند کرد حتی اگر در مکه باشم و من دوست ندارم که در حرم الهی به خاطر من جنگ برپا و حرمت حرم به خاطر من شکسته شود. این یکی از معانی ثبات است یعنی محافظت از مقدسات الهی.