جشنوارههای دانشجویی محل بروز استعدادهای ناب و جدید است اما در سالهای اخیر میزان این قبیل رویدادها تا حد چشمگیری کاهش پیدا کرده است.
پیرامون این موضوع با کاظم نظری عضو هیئت علمی دانشگاه سوره و مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفتوگویی انجام دادهایم.
متأسفانه چند سالی است که جشنوارههای دانشجویی به دلایل مختلف برگزار نمیشود! با توجه به این کمبود ما بخش دانشجویی را در جشنواره تئاتر فجر راهاندازی کردیم. همچنین کارگروهی تشکیل دادیم که در آن مدیران گروههای دانشجویان دانشگاههای کشور حضور دارند. در این کارگروه تأکید شد دانشجویان را فعال کنیم زیرا اگر دانشجو در محل تدریس خود مرتکب اشتباه نشود آن اشتباه را در آینده به شکلی بزرگتر در جامعه انجام خواهد داد. همچنین دانشجو باید به واسطه جشنوارهها تمرین کند تا با تجربه اشتباهاتش، راه و روش درست بیاموزد. برگزاری هفتههای تئاتر در دانشگاههای سوره و هنر اتفاق دیگری است که ارشاد بانی آن است. در این هفتههای تئاتر، تمام دانشجویان فعالیتهای نمایشی خود را انجام میدهند.
سال گذشته به دلیل اغتشاشاتی که پیش آمد دانشجوها از فضای دانشگاه دور شدند. درحالیکه در گذشته به واسطه حضور دانشجویان در جشنوارههای دانشجویی، سرزندگی در میان دانشجوها بهخوبی عیان بود و تبعات آنهم در دانشگاهها دیده میشد.
دانشجویان در مدت تحصیل باید از ابعاد مختلف خود را در بوته آزمایش قرار دهند. بهترین مسیر نیز برای رسیدن به این خواسته جشنوارهها هستند. اگر جشنوارههای دانشجویی وجود نداشته باشند، دانشجو فقط از منظر تئوری آموزش خواهد دید و همین موضوع برای جامعه ایجاد مشکل خواهد کرد. در حقیقت هر جامعه برای اینکه بتواند روبهجلو حرکت کند باید جوانانش را به کار تیمی آشنا و مأنوس کند. این اتفاق در دوران دانشجویی و از طریق جشنوارههای دانشجویی رخ میدهد.
یکی دیگر از تبعات مثبت جشنوارههای دانشجویی مسئولیتپذیری است. جوانی که تابهحال اجرای رویدادی را تجربه نکرده با برگزاری یک اتفاق دانشجویی در حقیقت مسیر رو به رشد خود را بهتر طی میکند. در این میان نقش مسئولان نیز حائز اهمیت است چون تا وقتی که آنها به دانشجویان اعتماد نکنند آنها فرصت آزمونوخطا نخواهند داشت. توصیه من به مدیران این است آستانه انتقادپذیری خود را بالا برند چون معمولاً جریانات دانشجویی انتقادی هستند پس اگر مدیری بخواهد برای فرار از انتقاد راه جشنوارهها را سد کند در حقیقت نشاط و سرزندگی دانشجویی را از بین خواهد برد.
هراندازه به دانشجو اعتماد کنیم نتیجه آن را هم دریافت خواهیم کرد. گرفتاریهای ما از آنجا شروع میشود که به دانشجویان خودمان اعتماد نمیکنیم. با این توضیح باید تأکید کنم بهترین نوع اجرای جشنوارههای دانشجویی، تلفیقی از حمایتهای دولتی و اجرای دانشجویی است. حمایت دولتی به معنای محدود کردن دانشجو نیست بلکه پشتیبانی مالی و معنوی میتواند به دانشجو در اجرای بهتر کمک کند. در این رابطه به فعالیتهایی که جهاد دانشگاهی انجام میدهد اشاره میکنم. جهاد دانشگاهی با برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری اتفاقات بسیاری خوبی را در محیط دانشجویی رقمزده است. اتفاقاتی که جهاد دانشجویی در محیط دانشگاهی رقمزده، باعث شده چهرههای بسیار خوبی به عالم هنر ورود پیدا کنند.
در سبد فرهنگی هنری دانشجویی نیاز به انواع محصولات است که یکی از آنها قادر است موضوعات دینی و انقلابی باشد اما نباید تمام اتفاقات دانشجویی را به یک موضوع خاص محدود کرد. همان اندازه که نیاز است به آموزههای دینی و انقلابی در دانشگاه توجه شود به دیگر حوزهها نیز باید توجه کرد. جدا از معنا، فعالیت دانشجویی تنها فرهنگی نیست بلکه گاهی مواقع در عرصههای دیگری چون؛ ورزش، اقتصاد و ... میتوان از وجود دانشجویان بهره برد. اکثر دانشجویانی که گرایشات دینی و انقلابی دارند در محیطی پرورش پیدا کردهاند که این آموزهها جز اولویتها است.
بیشتر بخوانید:
جشنواره موفق دانشجویی تعامل دولت و دانشجویان را میطلبد
بهترین مسیر برای هدایت صحیح فعالیتهای دانشجویی به وسیله استاد راهنما ترسیم میشود. نکته بعد به تصوری اشتباه مربوط میشود که رایج شده است. دولت را نباید مانع جشنوارههای دانشجویی دانست. شاید در این میان برخی رفتارهای سلیقهای از طرف مدیران برای جشنوارههای دانشجویی مشکل ایجاد کرده باشد اما معتقدم عموم حمایتهای دولتی در جهت شناسایی استعداد دانشجویان حرکت میکند.
در پایان باید یک نکته را متذکر شوم. جشنوارههای دانشجویی را نباید تفکیک جنسیتی کرد چون همانگونه که نمیتوان در خانواده افراد را از هم جدا کرد در دانشگاه نیز این عمل ممکن نیست.
انتهای پیام