دامن‌های عفیف و انسان‌های ارزشمند
در فرهنگ غنی اسلام مسئله پاکی رحم و نقش آن در سلامت فرد، خانواده و جامعه بسیار مهم قلمداد شده است و ارزشمندترین انسان‌ها کسانی بوده‌اند که در دامن‌های عفیف رشد کرده‌اند.
به گزارش ایکنا؛ وحیده علیمیرزایی، پژوهشگر حوزه زن و خانواده در یادداشتی که برای انتشار در اختیار ایکنا قرار داده است، به موضوع عفت‌ورزی زن و مرد در جامعه و نقش زنان در سلامت خانواده و جامه پرداخته است.
خانواده مرکز عشق، امید و تحقق آرزو‌های شیرین دختر‌ها و پسرها است. هر چه پیوند زن و شوهر صمیمیتر و قویتر باشد، استحکام خانواده نیز بیتر خواهد بود. اگر عفاف و حجاب در جامهای به طور کامل رعایت شود، روابط جنسی به محیط خانواده محدود شود و حریم زن و مرد در محیط بیرون از منزل حفظ شود، جوانان به ازدواج تمایل بیشتری پیدا میکنند و خانوادههای تشکیل شده نیز ثبات بیشتری خواهند داشت. برعکس اگر آرایش و تبرج در اجتماع رواج یابد، حریم روابط زن و مرد در اجتماع شکسته شود و افکار انحرافی در جامعه گسترش یابد، کانون گرم خانواده به سردی میگراید و عشق و محبت در خانواده جای خود را به تنفر میدهد و نخستین کانون تربیت و مهر و عاطفه کودکان ویران می‌شود و در نهایت آمار طلاق و فحشا به فزونی میگراید. بیتردید نهاد خانواده در پرتوی پاسداری از حریم حجاب و عفاف است که درخشش و بالندگی لازم را پیدا خواهد کرد. زن و مرد باید عفاف و اعتماد متقابل را رکن اصلی این پیوند قرار دهند؛ در غیر این صورت، این پیوند با آتش هوس به خاموشی خواهد گرایید.
حضور زنان و مردان در جامعه به صورتی که هیچگونه تحریک و شائبه جنسی با آن همراه نباشد، آن جامعه را استوار و مستحکم می‌کند و عفت‌ورزی آنها در محیط تحصیل، کار، اداره، بازار و ... زمینهساز سلامت، پیشرفت و تعالی آن جامعه خواهد شد؛ لیکن اگر به اصل عفاف توجه نشود، حریمها حفظ نشود و فساد در جامعه رواج یابد، عامل تباهی و سقوط آن جامعه نیز فراهم خواهد شد. به گفته منتسکیو، اندیشمند و نظریهپرداز فرانسوی قرن هجدهم میلادی، «در حرکت دموکراسی از دست رفتن عفت، بزرگترین بدبختیها و مفاسد را باعث می‌شود تا جایی که اساس حکومت را از بین میبرد». تاریخ بشری چه در جوامع اسلامی و چه در جوامع غیراسلامی این مطلب را به وضوح ثابت کرده است.
با توجه به آرامش روانی که زنان با مراعات عفت و حجاب به دست میآورند طراوت و زیبایی آنها پایدارتر خواهد بود. امام صادق(ع) میفرمایند: «حجاب المرئه انعم لحال‌ها و جمالها، حجاب زن برای طراوت و زیباییاش مفیدتر است».
با رعایت عفاف و حجاب، آراستگیها و زیباییهای ظاهری جهتی صحیح مییابد، از انحراف فکر و ذهن کاسته شده و متوجه ارزشهای واقعی و کمالجویی می‌شود، فرد راه علم، دانش، هنر، ادب و اخلاق را در پیش میگیرد، استعداد‌ها و خلاقیتهای او شکوفا می‌شود. انسان فراغتی مییابد تا صحیح بیاندیشد و برای ساختن سرنوشت خود، خانواده و اجتماعش برنامهریزی کند؛ در نتیجه جامعهای که این افراد در آن زندگی میکنند، راه ترقی و پیشرفت را به سرعت میپیماید.
حفظ عفاف باعث می‌شود رحمها پاک و نسلها شناخته شده باشند. کودک باید احساس کند، دارای سرپرست، پشتیبان، عزت و شخصیت است؛ نه موجودی رهاشده و بیصاحب که از لذتی زودگذر به وجود آمده است. در فرهنگ غنی اسلام مسئله پاکی رحم و نقش آن در سلامت فرد، خانواده و جامعه بسیار مهم قلمداد شده است و ارزشمندترین انسان‌ها کسانی بوده‌اند که در دامن‌های عفیف رشد کرده‌اند.
به وجود آمدن نسل از طرق نامشروع مفاسد زیادی در بر دارد که یکی از مهمترین آنها بیمسئولیتی در مقابل تربیت فرزندِ به وجودآمده است و بر فرض پذیرش مسئولیت، فرد، احساس طبیعی تعلق آن فرزند به خود را ندارد. به عبارت دیگر، حب ذات در انسان سبب می‌شود فرد به متعلقات و مسائل مرتبط با ذات خود علاقه بیشتری نشان دهد و چنانچه مشخص باشد کودک، فرزند اوست، به صورت کاملاً طبیعی، علاقه و عاطفه او به سوی آن فرزند برانگیخته می‌شود و پدر را در جهت حفظ و تربیت او مصمم و استوار می‌کند؛ اما چنانچه تولد از طرق نامشروع باشد، با نپذیرفتن مسئولیت و نبود عشق و عاطفه در قبال فرزند مواجه خواهیم بود، و این امر باعث ایجاد ناهنجاریها و مفسدههای اجتماعی بسیاری خواهد شد.
به جز موارد ذکر شده فواید و ثمرات دیگری وجود دارد که در سایه عفت‌ورزی و رعایت حجاب و عفاف برای انسان حاصل می‌شود؛ از قبیل حفظ امنیت، جلوگیری از استثمار زن، حفظ رشد عزت نفس، بالا رفتن کرامت و شخصیت زن، حفظ حریمها، رشد و پیشرفت در کار‌ها و ….
انتهای پیام
