یعقوب فتح‌اللهی:
سیاست‌های بهداشتی کشور باید ناباروری را بیماری تعریف کند
معاون پژوهش و فناوری جهاددانشگاهی با بیان اینکه برای مقابله مؤثر با ناباروری، سیاست‌های بهداشتی کشور، باید ناباروری را به عنوان یک بیماری در نظر بگیرد، گفت: در این صورت اغلب می‌توان از آن پیشگیری کرد و در نتیجه نیاز به درمان‌های پرهزینه و دور از دسترس را کاهش داد.
به گزارش خبرنگار ایکنا، نشست چالش‌های حقوقی و اخلاقی بکارگیری شخص سوم در درمان ناباروری، امروز جمعه ۱۵ دی‌ماه به همت پژوهشگاه رویان و به مناسبت هجدهمین سالروز درگذشت دکتر سعید کاظمی‌آشتیانی، بنیانگذار پژوهشگاه رویان برگزار شد.در ابتدای این نشست، یعقوب فتح‌اللهی، معاون پژوهش و فناوری جهاددانشگاهی گفت: زنده‌یاد کاظمی‌آشتیانی توانست به لطف خداوند منان علم و ایمان را در هم آمیزد و یک حرکت جهادی را بنا گذارد که امروز جهاددانشگاهی در این حوز طلایه‌دار در محافل علمی و درمانی کشور و رقابت‌پذیر در محافل علمی و درمانی جهان به شمار می‌آید. در گام دوم انقلاب ما باید طلایه‌دار جهانی در این حوزه باشیم. دکتر کاظمی‌آشتیانی یک فکر و فرهنگ زنده و ماندگار هستند.
وی تصریح کرد: هر انسانی حق برخورداری از بالاترین استانداردهای ممکن سلامت جسمی و روانی را دارد. افراد و زوجین حق دارند در مورد تعداد، زمان و فاصله فرزندان خود تصمیم بگیرند اما ناباروری می‌تواند تحقق این حقوق اساسی انسان را نفی کند. بنابراین اهتمام به چاره‌اندیشی و علاج ناباروری بخش مهمی از تحقق حق افراد و زوجین برای تشکیل خانواده است.
معاون پژوهش و فناوری جهاددانشگاهی ادامه داد: ناباروری میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بر خانواده و جوامع تأثیر دارد. برآوردها حاکی از آن است که تقریباً یک نفر از هر شش نفر در سنین باروری در سراسر جهان در طول زندگی خود ناباروری را تجربه می‌کند. ناباروری اثرات اجتماعی منفی قابل توجهی بر زندگی زوج‌های نابارور و به ویژه زنان دارد و اغلب خشونت، طلاق، انگ اجتماعی، استرس عاطفی، افسردگی، اضطراب و عزت نفس پایین را تجربه می‌کنند.
وی تصریح کرد: مراقبت از باروری شامل پیشگیری، تشخیص و درمان ناباروری است. دسترسی برابر و عادلانه به مراقبت‌های باروری همچنان یک چالش در اکثر کشورها به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط است. مراقبت از باروری به ندرت در بسته‌های ملی مزایای پوشش همگانی سلامت اولویت‌بندی می‌شود. نابرابری‌ها در دسترسی به خدمات مراقبت از باروری بر جمعیت فقیر، مجرد، بی‌سواد، بیکار و سایر جمعیت‌های حاشیه‌نشین تأثیر می‌گذارد.
فتح‌اللهی با ابراز تأسف از اینکه دسترسی و کیفیت مداخلات برای علاج ناباروری همچنان یک چالش در اکثر کشورهاست، گفت: تشخیص و درمان ناباروری اغلب در سیاست‌های ملی جمعیت و توسعه و استراتژی‌های بهداشت باروری اولویت‌بندی نمی‌شود و به ندرت از طریق تأمین مالی بهداشت عمومی پوشش داده می‌شود. علاوه بر این، کمبود پرسنل آموزش دیده و تجهیزات و زیرساخت‌های لازم و هزینه‌های بالای داروهای درمان در حال حاضر، موانع بزرگی حتی برای کشورهایی است که فعالانه به نیازهای افراد مبتلا به ناباروری رسیدگی می‌کنند.
فتح‌اللهی افزود: در حالی که صناعت معین و فناوری‌های یاریگر به علم طب باروری بیش از سه دهه است که در دسترس هستند، با بیش از پنج میلیون کودک در سراسر جهان که از اینگونه مداخلات مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) به دنیا می‌آیند، این صناعت و فناوری‌ها، هنوز در بسیاری از نقاط جهان، به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط تا حد زیادی در دسترس عموم نیستند و بعضا غیر قابل درسترس هستند.
وی خواستار حمایت دولت از درمان ناباروری شد و گفت: سیاست‌های دولت می‌تواند بسیاری از نابرابری‌ها در دسترسی به مراقبت‌های باروری ایمن و مؤثر را کاهش دهد. برای مقابله مؤثر با ناباروری، سیاست‌های بهداشتی کشور، باید ناباروری را به عنوان یک بیماری در نظر بگیرد که اغلب می‌توان از آن پیشگیری کرد و در نتیجه نیاز به درمان‌های پرهزینه و دور از دسترس را کاهش داد.
معاون پژوهش و فناوری جهاددانشگاهی ادامه داد: گنجاندن آگاهی از باروری در برنامه‌های آموزشی، ترویج سبک زندگی سالم برای کاهش خطرات رفتاری، از جمله پیشگیری، تشخیص و درمان زودرس بیماری‌های مقاربتی، پیشگیری از عوارض سقط جنین ناایمن، عفونت‌های شدید پس از زایمان و جراحی شکم و لگن و شناخت سموم محیطی مرتبط با ناباروری از جمله مداخلات سیاستی و برنامه‌ای هستند که دولت‌ها می‌توانند اجرا کنند. عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، مصرف بیش از حد الکل و چاقی می‌توانند بر باروری تأثیر بگذارند. علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها و سموم محیطی می‌تواند مستقیماً برای گامت‌ها (تخمک و اسپرم) سمی باشد و در نتیجه تعداد آنها کاهش یافته و کیفیت پایینی داشته باشد.
وی تصریح کرد: علاوه بر این، قوانین و سیاست‌هایی که تولید مثل شخص ثالث (يا تولیدمثل به کمک اهداکننده، هر نوع تولید مثل انسانی است که در آن DNA یا حاملگی توسط شخص ثالث یا اهداکننده غیر از یک یا دو والدینی که فرزند حاصل را بزرگ می‌کنند، ارائه می‌شود)، صناعت معین و فناوری‌های یاریگر به باروری را تنظیم می‌کنند که دسترسی عمومی بدون تبعیض را تضمین می‌کند و حقوق انسانی همه طرف‌های درگیر را ترویج کرده و از آنها حمایت می‌کند، ضروری است.
فتح‌اللهی همچنین گفت: هنگامی که سیاست‌های باروری اجرا می‌شود اطمینان از اینکه اجرای آنها نظارت می‌شود و کیفیت خدمات به طور مستمر بهبود می‌یابد ضروری به نظر می‌رسد. ارائه خدمات با کیفیت بالا برای تنظیم خانواده، از جمله خدمات مراقبت از باروری، یکی از عناصر اصلی سلامت باروری است.
وی با اشاره به اهمیت و تأثیر ناباروری بر کیفیت زندگی و رفاه افراد، گفت: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باید به چاره اندیشی و علاج نابارور، مراقبت از باروری و اهتمام ویژه به جوانی جمعیت از طرق زیر متعهد باشد: برنامه‌ریزی و اهتمام در انجام تحقیقات اپیدمیولوژیک و علت شناسی در مورد ناباروری؛ حمایت از تولید داده‌ها در مورد ناباروری برای کمک به تخصیص منابع و ارائه خدمات؛ تدوین دستورالعمل‌های پیشگیری، تشخیص و درمان ناباروری مردانه و زنانه به عنوان بخشی از هنجارها و استانداردهای ملی مراقبت‌های کیفی مرتبط با مراقبت‌های باروری و بازنگری و به روز رسانی مداوم کتابچه راهنمای آزمایشگاهی حوزه ناباروری.
معاون پژوهش و فناوری جهاددانشگاهی اضافه کرد: همکاری با ذی‌نفعان مرتبط از جمله دانشگاه‌ها، سایر سازمان‌ها از جمله جهاددانشگاهی، بازیگران غیر دولتی و سایر شرکا برای تقویت انجام تعهد ملی در راستای دسترسی عمومی به ظرفیت نظام بهداشت، سلامت و خدمات مراقبت‌های باروری در سطح کشور و تمهید و تدارک پشتیبانی فنی در سطح کشور برای توسعه یا تقویت اجرای سیاست‌ها و خدمات ملی باروری از دیگر اقداماتی است که در این خصوص باید صورت گیرد.
انتهای پیام 
