استاد شحات محمد انور در اول ژوئیه ۱۹۵۰ در روستای کفرالوزیر، استان قهليه مصر، متولد شد. بيش از سه ماه از ولادت او نگذشته بود كه پدرش را از دست داد و در هشتسالگی حافظ کل قرآن شد. اساتید چون «سعيد عبدالصمد الزناتى» و «حمدى زامل» از جمله قاریانی بودند که با حضور در محافل قرآنی محل سکونت استاد شحات انور، فضا را عطرآگین میکردند و همین امر موجب شد که استاد، امر تلاوت قرآن را پیگیری کند. از ویژگی بارز استاد شحات انور، میتوان به درخشش ناگهانی ایشان و طی کردن پلههای ترقی به سرعت اشاره کرد و همین تلاوتهای ویژه تا پیش از ۲۰ سالگی، موجب شد که نامش بر سر زبانها بیفتد و به ایشان توجه ویژه شود. ایشان در این فرصت کم توانست از خود شخصیت قوی بسازد بهگونهای که با عزت نفسی که داشت، رشد و پیشرفت کرد.
درباره خاطرات ايام كودكى خود اينگونه سخن میگويد: «در آن دوره من با حفظ كردن قرآن كريم سعادتى وصفناشدنى يافتم، به ویژه پس از اتمام حفظ قرآن و در اثنای يادگيرى تجويد آن، به خاطر اينكه صداى زيبایى داشتم و ادای لحن من شبيه ادای قاريان بزرگ بود بر همدورهاىهايم پيشى گرفته و در ميان آنان به «استاد كوچک» شناخته شدم و اين موضوع آنها را خشنود مىكرد. هم كلاسىهايم در مكتب به دنبال فرصت بودند كه استاد مشغول كارى شود تا از من بخواهند كه با تجويد، آيات قرآن را برايشان بخوانم و چنان مرا تشويق مىكردند كه گویى من قارى بزرگى هستم.»
چنين جوانی كه بهطور مرتب میدرخشيد و قرآن كريم از حنجره او مانند آب جاری در آبراه جريان داشت و شهرت او بر سن او بسيار سبقت گرفته بود آن قدر شايسته بود كه رئيس مركز شهر «ميت غمر» دعوتنامهای برای او بفرستد و او را به يكی از مناسبتهای دينی كه مرحوم دكتر «كامل البوهی» اولين رئيس راديو در آن حضور داشت، فرا بخواند.
مرحوم استاد شحات انور درباره اين ماجرا اينچنين میگويد: «طبق تاريخی كه مقرر شده بود به راديو رفتم، ولی هيئت داوران با وجود اعجاب شديدشان نسبت به خواندن من گفتند بايد مدتی برای فراگيری نغمهها و دستگاهها كلاس ببينی، من از استاد «محمود كامل» و استاد «احمد صدقی» از چگونگی كار سؤال كردم و آنها من را به آموزشگاه موسيقی راهنمايی كردند، دو سال به آموزشگاه رفتم و همه مقامات و الحان قرآنی را با كيفيت عالی فرا گرفتم تا سال ۱۹۷۹ ميلادی كه دوباره تقاضانامهام برای ورود به راديو را نوشتم كه سرانجام موفق شدم و آنها برنامهای برای تلاوتهايم به من دادند و از آن پس بود كه به راديو راه يافتم.»
استاد شحات انور، بارها از طرف وزارت اوقاف مصر و بسياری از وقتها به دعوتهای خصوصی ميليونها نفر از دوستداران قرآن كريم در خارج از مصر در لندن، لوسآنجلس، آرژانتين، اسپانيا، فرانسه، برزيل، كشورهای حاشيه خليج فارس، نيجريه، زَئير، كامرون و بسياری از دولتهای آسيایی به ویژه ايران سفر كرد و به قول خودش در همه اين مسافرتها جز رضای خداوند و بهروزی مسلمين نيت ديگری نداشت. سرانجام این قاری جهان اسلام در 12 ژانویه 2008(22 دیماه ۱۳۸۶) نقاب در خاک کشید که با تلاوتهای مسحورکنندهاش جریان تلاوت قرآن در ایران و بلکه جهان را متحول کرد. او در هنگام وفات تنها ۵۷ سال سن داشت و در ۱۰ سال پایانی عمرش به علت بیماری نتوانست تلاوت کند.
انتهای پیام