آیتالله اکبر هاشمی بهرمانی، در تاریخ سوم شهریورماه سال ۱۳۱۳ در خانوادهای مذهبی در روستای بهرمان، از جلگه نوق شهرستان رفسنجان در استان کرمان متولد شد، پدر ایشان میرزاعلی هاشمی بهرمانی و مادرشان ماه بیبی صفریان بود، که ۴ دختر و ۵ پسر داشتند. پدر ایشان تحصیلات حوزوی داشت، و از باغداران و کشاورزان آن منطقه بود. خانواده هاشمی، از سادات نبودند، و این نام به این دلیل انتخاب شده است که جد ایشان "هاشم" نام داشته است. او از سن ۵ سالگی تحصیلاتش را در مکتب خانه آغاز کرد، و در ۱۴ سالگی برای فراگیری علوم حوزوی راهی قم شد. او در خانه اخوان مرعشی مستاجر بود، و از فرصت همسایگی با امام خمینی(ره) بهرهمند شد. وی از محضر اساتیدی همچون سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمد محقق داماد، محمدرضا گلپایگانی، سید محمد کاظم شریعتمداری، عبدالکریم حائری یزدی، شهاب الدین نجفی مرعشی، محمد حسین طباطبائی، حسینعلی منتظری و به ویژه امام خمینی(ره) بهره برد.
وی در سالهای ۱۳۲۸ تا ۱۳۳۲ در جریان مسائل مربوط به ملی شدن نفت، فداییان اسلام، ماجراهای آیتالله کاشانی و دکتر مصدق و حرکت تدریجی جامعه به سوی بیداری فعالیتهای خود را آغاز کرد. بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود که او به انتشار نشریهای با عنوان «مکتب تشیع» اقدام کرد که در سراسر کشور به پیش فروش میرسید. هاشمی ۴ مرداد ۱۳۳۷ با سخنرانی غرّا علیه سلطنت در همدان مبارزه علیه رژیم پهلوی را آغاز کرد. او در طول سالهای مبارزه ۷ بار، و مجموعاً ۴ سال و ۵ ماه به جرم فعالیت مخفیانه علیه حکومت پهلوی دستگیر و زندانی و شکنجه شد، و با وجود معافیت به سربازی اجباری رفت اما دست از مبارزه نکشید.
بعد از تبعید امام خمینی (ره) نقش او پررنگتر شد. او علاوه بر سخنرانیها برای حل اختلافات مبارزان در خارج از ایران به کشورهایی چون عراق، لبنان، اروپا، آمریکا و حتی شرق دور سفر میکرد که معمولاً بعد از هر سفری، توسط ساواک بازداشت و زندانی میشد. در آخرین محکومیت که با اعتراض علما و مراجع قم و نجف، حکم اعدامشان به زندان تبدیل شد، پس از سه سال تحمل بدترین رفتارها در زندانهای قزل قلعه، اوین، قزل حصار، قصر و کمیته مشترک ضد خرابکاری، در آذر ماه ۱۳۵۷ به دریای خروشان ملت در راهپیماییهای شورانگیز پیوست. در دوران پیروزی انقلاب آیتالله هاشمی رفسنجانی از اعضای موثر شورای انقلاب بود و پس از آن در زمینههای گوناگون به فعالیت پرداخت.
وی از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۸ به عنوان اولین رئیس مجلس جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکرد، و پس از آن از تاریخ ۲۵ مردادماه سال ۱۳۶۸ تا ۱۲ مرداد ۱۳۷۶ به عنوان چهارمین رئیس جمهور ایران عهده دار امور اجرایی کشور بود، او از سال ۱۳۶۸ تا پایان عمر نیز ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام را برعهده داشت. ایشان در همه ادوار مجلس خبرگان به عنوان نماینده مردم تهران حضور داشت، و از سال ۱۳۸۶ تا سال ۱۳۹۰ دومین رئیس مجلس خبرگان رهبری بود. او همچنین رئیس هیئت مؤسس و هیئت امنای دانشگاه آزاد اسلامی بود. آیتالله هاشمی رفسنجانی سرانجام در ۱۹ دی ماه سال ۱۳۹۵ درگذشت، پیکر ایشان در ۲۱ دی ماه در بهشت زهرای تهران، و در جوار مضجع شریف امام راحل به خاک سپرده شد.
انتهای پیام