یار و یاور پیامبر اسلام(ص) + فیلم
حمزه سیدالشهدا(ع) به‌عنوان یکی از بازوان توانمند پیامبر اکرم(ص) در صدر اسلام بود که ایمان آوردن وی موجب سربلندى دین خدا شد؛ وی از چنان رشادتی برخوردار بود که تا زمان حیاتش، پرچم اسلام به‌دست او سپرده شد.
حمزه بن عبدالمطلب ملقب به «سیدالشهدا»، «اسدالله» و «اسدالرسول» کنیه او ابوعماره و ابویعلی است. مادرش هاله دختر «وهیب» و دختر عموی «آمنه» بنت وهب، مادر رسول خدا(ص) است. حضرت حمزه عموی پیامبر اسلام(ص) و برادر رضاعی او است؛ زیرا هر دو از مادری به‌نام ثُوَیْبه شیر خورده‌اند. عده‌ای اختلاف آنان را حداکثر دو سال و برخی چهارسال بیان کرده‌اند. حمزه‌ابن عبدالمطلب(ع) ملقب به اسدالله و نام مادر آن حضرت هاله بنت اهیب ابن عبدالمناف بین زهره است. حمزه عموی پیامبر(ص) است و در دفاع از دین کارنامه درخشانی از خود برجای گذاشته است.
حضرت حمزه(ع) بین قریش از اعتبار و جایگاه بسیار ویژه برخوردار بود و همه قبیله به ایشان بسیار احترام می‌گذاشتند و در زمان جاهلیت عهده‌دار ریاست قبیله قریش شد و همین اعتبار باعث شد که راحت‌تر بتواند از پیامبر(ص) در زمان رسالتشان دفاع کند. در تاریخ آمده است که حضرت حمزه(ع) در زمان ازدواج پیامبر با حضرت خدیجه(س) نیز حضور داشت. قبل از مسلمان شدن حضرت حمزه(ع)، ایشان همراه با حضرت ابوطالب(ع) دیگر عموی پیامبر(ص) در برابر آزار مشرکان ایستاده و از برادرزاده خود دفاع کردند. براساس برخی روایات آن حضرت(ع) توهین‌های ابولهب به پیامبر(ص) را تلافی می‌کرد. در تاریخ آمده است که حمزه در جنگ‌های «فِجار» و در پیمان «حلف‌الفضول» شرکت داشته است.
گرویدن وى به اسلام موجب سربلندى دین خدا شد. زیرا پس از آن مسلمانان از انزوا بیرون آمده و قریش با درک پشتیبانى توانا و استوار حمزه(ع) از پیامبر اکرم(ص) از آزارهاى خود کاستند و رفتارشان با رسول خدا(ص) و مسلمانان ملایم‌تر شده و از آن پس، هتاکی و شکنجه، جای خود را به پند و اندرز و نیز تطمیع و تهدید داد. از آن پس، مسلمانان با هم اجتماع می‌کردند و نماز جماعت می‌خواندند. حمزه(ع) همراه دیگر مسلمانان به مدینه هجرت کرد و خدمات ارزندهاى به‌ویژه در امور نظامى ارائه داد. پیامبر اکرم(ص) به مسائل دفاعى حکومت نوبنیاد خود اهتمام خاصى داشتند. ایشان با تشکیل گروه‌هاى رزمى درصدد برآمدند امنیت مدینه را تأمین کرده، مسلمانان را براى رؤیارویى با دشمنان آماده سازند. براین اساس هفت ماه پس از هجرت، نخستین گروه گشتى رزمى را به فرماندهى حمزه(ع) اعزام کردند. گرچه این رؤیارویى بدون درگیرى پایان یافت ولى نشانهاى از اقتدار سپاه اندک اسلام در برابر کاروان بزرگ مشرکان بود.
حمزه(ع) همواره از پیش‌قدمان و در صف اول مدافعان پیامبر اسلام(ص) قرار داشته است، چنان‌که در ماجرای اهانت ابوجهل به رسول خدا(ص) واکنشی بسیار جوانمردانه از خود نشان داد که در تاریخ مشهور است. در جنگ احد، به هنگام تهاجم دشمن، حمزه(ع) وفادار و ثابتقدم از رسول خدا(ص) دفاع مىکرد. ولی کینه دیرینه هند همسر ابوسفیان که پدر و برادر خود را در جنگ بدر به دست جنگ‌جوی حمزه(ع) از دست داده بود، او را واداشت که غلام حبشی خود، «وحشى» را در صورت به شهادت رساندن حمزه(ع)، وعده آزادی و رهایی از بردگی دهد. بدین‌گونه حین جنگ، حمزه(ع) با زوبین غلام که در کمین آن سردار دلاور بود، مورد هدف واقع شده و آن بزرگوار پس از عمرى جهاد در راه خدا و یارى پیامبر گرامى اسلام(ص) به درجه شهادت نائل آمد. رسول خدا(ص) در منزلت او فرمود: «سالار شهیدان در روز قیامت نزد خداوند حمزه است.» قبر مطهر حمزه سید الشهدا(ع) در قبرستان احد(محل واقعه جنگ احد) در مدینه منوره واقع شده و مزار آن سردار شهید و دیگر شهیدان احد همواره زیارت‌گاه عاشقان و عارفان الهى و الهام بخش جهاد و شهادت به مبارزان الهی بوده است.
انتهای پیام
