حجتالاسلام رحیم همزبان، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با ایکنا از آذربایجانشرقی، اظهار کرد: سعادت و خوشبختی یک جامعه و افراد آن، مرهون کار و فعالیت و شقاوت و بدبختی آنها بر اثر تنبلی و بیکاری آنها است.
وی افزود: بیکاری وضعیتی است که در آن گروهی به کار اشتغال نداشته باشند یا در جریان انتقال بهکار جدیدی باشند یا نتوانند در سطح دستمزدهای واقعی موجود، کاری بیابند.
وی با استناد به آیه 39 سوره نجم خاطرنشان کرد: در این آیه میخوانیم: اینکه براى انسان جز حاصل تلاش او نیست.
حجتالاسلام همزبان، یادآور شد: از نظر اقتصادی هر فعالیتی که به قصد تولید انجام شده و پاداش داشته باشد کار نامیده میشود هرچند از دیدگاه جامعهشناختی مفهوم ثبات نیز در معنی کار لحاظ میشود پس ممکن است فعالیتی از دید اقتصادی، کار به شمار رود ولی جامعهشناسان به دلیل پیامدهای نادرست و بیثباتی، آنرا کار ندانند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به فرموده امیرالمومنین علی(ع) ادامه داد: امیرمومنان علی(ع)رمی فرمایند: اگر شغل خستگی و رنج دارد، بیکاری مدام نیز مایه فساد و تباهی است.
وی ضمن بازگو نمودن پیامدهای بیکاری افزود: بیکاری سبب فقر است و باعث میشود که بیبند و باریها و سقوط اخلاقی در جامعه زیاد شود. نیمی از مشکلاتی که در جامعه امروز ما وجود دارد شاید آفت بیکاری انسانها باشد.
حجتالاسلام همزبان، کار را از عوامل شکوفایی اقتصای جامعه دانست و تاکید کرد: کار علاوه بر فقرزدايی از جامعه موجب رشد و شکوفايی اقتصادی جامعه نيز میشود. در واقع کار جوهره انسان است و همين کار معقول و جهاد علمی آدمی است که او را از ديگر مخلوقات متمايز ساخته است.
انتهای پیام