میدان‌دار علم و عمل + فیلم
شهید آیت‌الله محمد صدوقی چهارمین شهید محراب و از روحانیون مبارز انقلابی و نماینده امام خمینی(ره) در استان یزد و امام جمعه این شهر پس از انقلاب بود؛ مردی از جنس علم و عمل و خادمی دلسوز که همیشه همراه مردم بود.
شهید آیت‌الله حاج شیخ محمد صدوقی فرزند میرزا ابوطالب در سال ۱۳۲۸ در خانواده‌ای روحانی و دینی در یزد متولد شد و در کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و تحت سرپرستی پسر عموی خود میرزا محمد کرمانشاهی تربیت یافت و در ۱۳ سالگی به تحصیل علوم دینی روی آورد. این شهید بزرگوار با ورود به مدرسه علمیه عبدالرحیم خان، مقدمات منطق و بخشی از سطوح فقه و اصول را نزد حضرات آیات و حجج اسلام سیدعلی محمد کازرونی، حاج شیخ غلامرضا فقیه خراسانی، علی بمان و محمد زارچی فرا گرفت و در سال ۱۳۴۸ شمسی برای ادامه تحصیل راهی اصفهان شد و در مدرسه چهار باغ این شهر سکنی گزید اما پس از یکسال به دلیل اوضاع نامساعد جوی و سرمای شدید به یزد بازگشت و از آنجا به قم عزیمت کرد.
وی در آنجا دروس سطح و خارج فقه و اصول را در محضر آیات عظام حاج شیخ عبدالکریم حایری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدمحمد حجت، میرزا محمد همدانی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و سیدحسین بروجردی به پایان برد و به درجه اجتهاد نائل آمد. آیت‌الله صدوقی در حوزه علمیه قم همزمان با تحصیل به تدریس لمعه، رسائل و مکاسب و کفایه پرداخت و بزرگانی همچون حضرات آیات علامه محمدتقی جعفری، شهید مرتضی مطهری، شهید قدوسی، شهید سیدمصطفی خمینی، محمد فاضل لنکرانی، احمد جنتی، مهدوی کنی و محمدی گیلانی از جمله شاگردان ایشان بودند.
این شهید والامقام در بدو ورودش به شهر مقدس قم ضمن آشنایی و برقراری روابط صمیمانه با امام خمینی(ره ) مورد عنایت ویژه آیت‌الله العظمی حائری یزدی قرار گرفت و انجام برخی امور حوزه از جمله مسائل مالی به وی واگذار شد و این امر پس از رحلت آیت‌الله حائری و در زمان آیات عظام سیدمحمدتقی خوانساری، سیدصدرالدین صدر و سیدمحمد حجت نیز ادامه یافت. چندی بعد وی همراه با برخی از بزرگان به تهران رفت و با دعوت از آیت‌الله العظمی بروجردی برای اقامت در قم و سرپرستی حوزه به اتفاق ایشان به قم عزیمت کرد و وی در این زمان علاوه بر مسئولیت‌های گذشته، تولیت مدارس را نیز پذیرفت.
شهید صدوقی سرانجام پس از ۲۱ سال اقامت در قم به دعوت بزرگان و مردم یزد و به دستور آیت‌الله العظمی بروجردی و توصیه امام خمینی(ره) به این شهر عزیمت کرد. وی در دوران ستمشاهی از پیشگامان مبارزه با آن رژیم بود و همواره با امام خمینی(ره) در زمینه مسائل نهضت ارتباطی تنگاتنگ داشت، فعالیت سیاسی و مبارزات آن بزرگوار با رژیم از سال ۱۳۴۱ شمسی با ارسال تلگرافی به شاه و مخالفت با تصویب انجمن‌های ایالتی و ولایتی وارد مرحله جدیدی شد و تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه یافت. او به‌ویژه رهبری حرکت‌های انقلابی مردم مؤمن یزد و بخش دیگری از مناطق کشور را در دست داشت و اطلاعیه‌ها و سخنرانی‌های روشنگرانه‌اش در مسجد روضه محمدیه (حظیره)یزد سبب افزایش آگاهی سیاسی مردم و حضور جدی آنان در صحنه‌های مبارزه می‌شد.
همچنین ارتباط او با گروه فدائیان اسلام و پشتیبانی از آنها، سرکشی و دیدار از روحانیون تبعیدی در مناطق مختلف، حمایت از امام خمینی(ره) در حادثه ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ و مهاجرت به تهران در اعتراض به دستگیری امام، تشکیل جلسات بزرگداشت شهدای طلاب در حادثه ۱۹ دی قم، اعتراض به کشتار ۲۹ بهمن مردم تبریز و اعلام عزا و برگزاری مراسم چهلم شهدای تبریز در یزد که به شهادت عده‌ای از مردم و پیدایش حادثه دهم فروردین یزد منجر شد، شمه‌ای از فعالیت‌های مبارزاتی آن شهید والامقام محسوب می‌شود. مضاف بر این، صدور اعلامیه‌ای در اعتراض به آتش‌سوزی سینما رکس آبادان و تصریح بر انجام این اقدام از سوی عمال رژیم پهلوی، اعتراض به کشتار ۱۷ شهریور تهران و برپایی چند مجلس ترحیم به‌مناسبت شهادت سیدمصطفی خمینی گوشه دیگری از فعالیت‌های سیاسی او در فاصله سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۷ است.
آیت الله صدوقی پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی امام خمینی(ره) به امامت جمعه یزد منصوب شد و همچنین به نمایندگی از سوی مردم یزد به مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی راه یافت و با شروع جنگ تحمیلی در جبهه‌ها حضوری فعال داشت و در موارد مختلف به یاری رزمندگان می‌شتافت و موجب تقویت روحیه و ایمان آنان می‌شد. وی در انجام امور خیریه و خدمات اجتماعی نیز پیشتاز بود و آثار ارزنده‌ای در یزد و برخی از مناطق کشور از خویش به یادگار گذاشت که از جمله می‌توان به تعمیر و احداث ۱۸ مسجد از جمله مسجد روضه محمدیه و ملااسماعیل، احداث و مرمت ۱۹ مدرسه علمیه در استان یزد و شهرهای شیراز و مشهد، تأسیس حوزه علمیه خواهران مکتب الزهرا(س) در یزد، تأسیس چندین بیمارستان، درمانگاه، سازمان خیریه و صندوق قرض‌الحسنه اشاره کرد.
آیت‌الله صدوقی عالمی برجسته و مجاهدی شجاع، خستگی‌ناپذیر و مطیع ولایت بود و دیانت، قاطعیت، بلندهمتی، پرهیزکاری، اخلاق نیکو، تواضع و فروتنی، متانت و مردمداری از ویژگی‌های بارز اخلاقی آن شهید عزیز به‌شمار می‌رفت. او همواره بر شب زنده‌داری و قرائت قرآن عشق می‌ورزید و به اهل بیت(ع) ارادتی خاص داشت و از دوراندیشی و روشن‌بینی سیاسی بالایی برخوردار بود و از نخستین افرادی به شمار می‌رفت که با تیزبینی، خطر منافقین را دریافت و به مبارزه و روشنگری بر ضد آنان پرداخت. این شهید گرانقدر به همین دلایل بارها از سوی منافقین مورد سوء قصد قرار گرفت و سرانجام در روز جمعه دهم رمضان ۱۴۰۲ قمری برابر با یازدهم تیرماه سال ۱۳۶۱ شمسی پس از ادای نماز جمعه در مسجد ملااسماعیل این شهر هدف حمله ناجوانمردانه منافقان کوردل قرار گرفت و پس از آیت‌الله مدنی و آیت‌الله دستغیب، سومین امام جمعه‌ای بود که خط سرخ شهادت را به طول قامت ایمان خود امتداد بخشید.
امرعلی گل محمدی
انتهای پیام
