زندگینامه و وصیتنامه شهید «علی فصیح کجابادی»
کد خبر: 4027557
تاریخ انتشار : ۲۰ دی ۱۴۰۰ - ۱۱:۰۸
مروری بر زندگی شهدای ۲۷ دی دانشگاه تبریز/ ۲

زندگینامه و وصیتنامه شهید «علی فصیح کجابادی»

در آستانه سالروز گرامیداشت یاد و خاطره شهدای ۲۷ دی، چکیده‌ای از زندگی‌نامه و وصیت‌نامه دانشجویان شهید دانشگاه تبریز منتشر می‌شود.

شهید علی فصیح کجابادی، از شهدای 27 دیماه دانشگاه تبریزبه گزارش ایکنا از آذربایجان‌شرقی، در آستانه سالروز گرامیداشت یاد و خاطره شهدای ۲۷ دی، چکیده‌ای از زندگی‌نامه و وصیت‌نامه دانشجویان شهید دانشگاه تبریز منتشر می‌شود.

شهید علی فصیح کجابادی به سال ۱۳۴۴ در روستای کجاباد تبریز چشم به جهان گشود. مقطع ابتدایی را در زادگاه خود به اتمام رساند و جهت ادامه تحصیل به شهرستان تبریز عزیمت کرده و در سال ۱۳۶۲ از دبیرستان فردوسی تبریز دیپلم ریاضی فیزیک گرفت. او در همان سال از رشته «دبیری ریاضی» دانشگاه تبریز پذیرفته شد.

او از ابتدا با احکام دینی آشنا بود و در دوران تحصیل از هر نظر، دانش آموز ممتاز به شمار می‌رفت. به همراه تحصیل، فعالیت‌های اجتماعی دیگری نیز داشت؛ در حالی که به عنوان دانش آموز و دانشجو به کسب علم و دانش اشتغال داشت، با جهاد سازندگی در آبادی روستا و با نهضت سوادآموزی در ریشه‌کنی جهل و بیسوادی همکاری می‌کرد و همزمان درمسجد محله به بچه‌ها قرآن و احکام یاد می‌داد.

شهید فصیح روزها درس می‌خواند و شب‌ها در کارگاه دانشکده فنی در ساخت مهمات جنگی با سپاه پاسداران همکاری می‌کرد که در بمباران کارگاه در شب ۲۷ دی سال ۶۵ به مقام رفیع شهادت نائل آمد.

قسمتی از وصیت نامه‌ شهید

«به نام خدا تنها منجی بشر و خالق همه چیز، خدایی که به ما فرصت داد تا درون خویش را که پاک بود پاک نگهداریم و امانت بزرگ خلیفه الهی در وجود خویش را از قوه به فعلیت برسانیم، ولی افسوس که این بنده ذلیل جز معصیت، کاری نتوانستم بکنم. وقتی به کارنامه عمر خویش می‌نگرم، اثری از خوبی نمی‌بینم؛ ولی از لطف رب ناامید نیستم، شاید توفیق الهی شامل حالم گردد و به فیض عظیم شهادت نائل گردم، ولی من هرگز این لیاقت را در وجود نالایق خویش احساس نمی کنم...».

 ۲۷ دی‌ سالگرد شهادت ۲۲ تن از دانشجویان دانشگاه تبریز بر اثر یورش وحشیانه رژیم بعثی به دانشکده فنی دانشگاه تبریز است. دانشجویانی که از درس و امتحان و موقعیت اجتماعی خود زده بودند تا بتوانند حداقل کاری را که از دستشان بر می‌آمد انجام بدهند و با استفاده از تخصص‌های فنی و علمی خود نیاز جبهه را به نوبه خود برطرف سازند. پاکبازانی که همچون شمع سوختند تا بتوانند دین خود را به میهن اسلامی ادا کنند و به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. شهیدانی که برای همیشه تاریخ نامشان بر تارک تاریخ دانشگاه خواهد درخشید. مدیریت کارگاه فنی دانشگاه تبریز در آن دوران بر عهده جهاددانشگاهی آذربایجان‌شرقی بود.

انتهای پیام
captcha